پرسش :

​​​​​​​من یک پسر ده ساله دارم که دوست دارد در کار همه، نقش ایفاء کند؛ نه یک نقش جزئی، بلکه دوست دارد تمام کار را به جای طرف مقابل انجام دهد. چگونه با او برخورد کنم؟


پاسخ :
پاسخ از حجت الاسلام سیدعلیرضا تراشیون (کارشناس و مشاور تربیت کودک و نوجوان):

این‌که اعتماد به نفس بچّه آن‌قدر بالا باشد که بخواهد در کارها نقش رهبر را ایفاء کند، خوب است؛ امّا اگر این ویژگی از حدّ اعتدال بگذرد، ممکن است برای دیگران آسیب رسان باشد.

پدر و مادر برای حل این مشکل باید به چند نکته توجّه داشته باشند:

الف. مشخّص کردن حیطه فعّالیت ها
پدر و مادر باید خیلی روشن حیطه‌ی فعّالیّت‌های فرزند را مشخّص کنند و اگر او خواست به کارهای دیگران دخالت کند با جدّیت او را از این کار منع کنند. البته منظور ما از جدیّت، دعوا و درگیری نیست.

ب. برنامه ریزی و پرهیز از بیکاری
در بچّه‌هایی که بیکاری‌ آن‌ها زیاد است و برنامه‌ریزی ندارند، این مشکل بیشتر نمود پیدا می‌کند؛ لذا پدر و مادر باید سعی کنند که متناسب با سن فرزندشان برنامه‌هایی داشته باشند و بیکاری او را کم کنند.

ج. پرهیز از اعتماد به نفس کاذب
اعتماد به نفس کاذب باعث می‌شود که بچّه‌ها در کارهای دیگران دخالت کنند؛ لذا بزرگ‌تر ها باید از ایجاد این اعتماد به نفس جلوگیری کنند؛ به این صورت که  وقتی فرزند کار نامربوطی انجام داد، دیگران او را مورد تشویق قرار ندهند. ​​​​​​​

پرسش های مرتبط:

چرا برخی از بچّه‌ها می‌ترسند که با دیگران ارتباط برقرار کنند یا حق خود را از آن‌ها بگیرند؟

آیا ما می‌توانیم بر روی جلد دفترهای بچّه‌ها از تصاویری استفاده کنیم که همراه با آیه و احادیث باشد؟

چگونه متوجّه شویم که فرزندانمان از محبّت کردن اقناع شده‌اند یا نیاز عاطفی به ما دارند؟

اگر اتاقی اختصاصی داشته باشیم، بهتر است که اتاق را در اختیار فرزندان خود قرار دهیم یا خیر؟